محرم راز خدایی، دل دیوانه ی ماست

مخزن گنج نهان، سینه ی ویرانه ی ماست

مشعل خور که فروزان شده بر صحن سپهر

پرتوی از مه رخساره ی جانانه ی ماست

باده افروز، که خورشید می عقل فروز

هر سحر جلوه گر از مشرق پیمانه ی ماست

برو ای زاهد افسرده گه در محفل دوست

ما چو شمعیم و خلایق همه پروانه ی ماست

ما و تسبیح شمردن ز کجا تا بکجا

زلف پرچین بتان، سبحه ی صددانه ی ماست

اندرین ارض و سماوات نگنجد وحدت

قلب تو عرش من ست و دل تو خانه ی ماست